Je bekijkt nu #2 Stephanie Smolders

#2 Stephanie Smolders

Dit interview is voor mij persoonlijk heel bijzonder… Stephanie is namelijk niet alleen een onderneemster met wie ik de laatste tijd ook samenwerk, ze is al een heel aantal jaar een vriendin van mij. Ik vind het dus enorm bijzonder om te zien waar Stephanie momenteel staat in haar leven en hoe ze anderen inspireert.

Meer dan 4 jaar geleden heeft Stephanie besloten om haar droom waar te maken: Ze zou de wereld rondreizen en hierover bloggen. Momenteel runt Stephanie haar bedrijf als business- en marketing coach vanuit Kuala Lumpur. Ook voor haar was de eerste stap zetten niet zo eenvoudig….

Wat is jouw missie en hoe helpt jouw bedrijf daarbij?

Mijn missie is om anderen te helpen hun bedrijf vanuit zichzelf te runnen. Niet omdat het op een specifieke manier moet of omdat de strategie zegt dat een ABC plan het enige plan is dat werkt. Ik zou graag willen dat mensen gaan inzien dat een bedrijf runnen een heel erg persoonlijke reis is, dat je jezelf gaat ontdekken aan de hand van het runnen van je bedrijf. Die twee gaan ook hand in hand: Des te meer jij groeit als persoon, des te meer je bedrijf zal groeien.

Des te meer jij groeit als persoon, des te meer je bedrijf zal groeien.

Daarnaast zie ik dat je voornamelijk met vrouwen werkt… Waarom die keuze?

Omdat vrouwen vaak een zachtere aanpak hebben. Niet pushen en hustlen, maar eerder intunen op je intuïtie. Ik werk eerder op ‘Wie wil jij zijn van binnenuit?’ en dat gaan uitstralen naar je bedrijf. Dit is gewoon een zachtere aanpak wat meer vrouwen aantrekt. Vrouwen vinden zich hier sterker in, ookal heb ik momenteel ook een mannelijke klant. Ik richt me in mijn marketing ook voornamelijk op vrouwen, omdat dat mij ook beter ligt. 

Je vertelde net dat het jouw missie is om anderen te helpen om hun bedrijf vanuit zichzelf te runnen. Hoe heb je dat in je eigen leven ervaren?

Ik heb heel lang gedaan wat de maatschappij van mij verwachtte. Ik heb ook altijd het gevoel gehad dat het niet op die manier moest. Zo wou ik altijd al dingen op een andere manier doen, maar werd dit niet geaccepteerd. Toen ik 18 was ben ik bijvoorbeeld mee in een evenementenbureau gestapt in Sint-Truiden. Ik heb ook gestudeerd, maar niet met de intentie om te gaan studeren… Zo heb ik niets afgemaakt en ben ik gaan werken. Ik heb dat evenementenbureau dus verder uitgebreid met een partner tot op een punt dat anderen het belang van een bachelordiploma bleven herhalen. Zo zeiden ze bijvoorbeeld ‘Hi, je moet moet wel een bachelor hebben, want anders ga nooit ergens geraken in je leven.’ Dus ben ik op 22 nog gaan studeren voor leerkracht lager onderwijs, terwijl ik nog altijd in de weekenden werkte voor een bedrijf zijnde avonden donderdagavonden, vrijdag, zaterdag, zondag en telkens het gevoel had van: ‘Ik wil iets anders. Ik wil niet een nine to five. Ik wil niet meedraaien in hoe dat momenteel mijn leven draait.’ 

En toen hebben we in 2016 alles verkocht en zijn we gaan reizen. En door dat proces, door alles los te laten, door ook gewoon fysiek België los te laten, ben ik gaan inzien dat ik wel dingen kan doen zoals IK ze wil doen en dat de visie en de missie die ik heb wél oké zijn. 

Ik ben eigenlijk pas een paar jaar geleden daar volledig gaan achter staan, want ik heb nog steeds gewoon marketing opgebouwd zoals marketing moest zijn volgens het boekje. Voor ik als coach startte, had ik namelijk een agency. En ja, daar ben ik dus keihard tegen de lamp gelopen. Ik had wel wekelijks een breakdown, waarbij ik ook dacht: ‘Dit is niet wat ik wil, ik wil helemaal geen marketing meer doen..’ 

Maar dat is wel waar ik heel erg goed in ben en waar ik energie van krijg, maar gewoon niet op de manier waarop dat anderen zeggen dat ik het moet doen. Dus ben ik in coaching en mentoring gestapt. En dit is wel écht mijn ding. Ik doe ook gewoon hoe ik het wil en niet hoe het zou moeten zijn of hoe het getoond wordt in de marketingwereld. 

Je vertelde zojuist over je agency en dat je tegen de lamp gelopen bent… Wat maakt eigenlijk dat je tegen de lamp bent gelopen? 

Omdat ik het moest doen zoals andere mensen het deden, in elk geval, dat gevoel had ik heel erg. Zo keek ik heel erg hoe andere mensen succesvol waren in marketing. Ik wou net zijn zoals hun. Ik ging hen dus nadoen, terwijl dat helemaal niet mijn stijl is of is geweest. Volgens mij zou ik net zo succesvol worden als hen, als ik op dezelfde manier mijn bedrijf ging opbouwen. Op dat moment had ik ook een team en klanten die niet aligned waren met mij. Ik werd dus elke dag opnieuw eraan herinnerd dat dit niet bij mij paste.  

Op een bepaald moment had ik zoveel verantwoordelijkheden opgebouwd, dat het ook heel moeilijk was om alles op te geven en vanaf 0 te beginnen. Wat ik in 2016 gedaan heb, heb ik eind 2018 opnieuw moeten doen. Ik wist weer dat dat niet het leven was dat ik wilde leiden, dus ik heb opnieuw alles moeten loslaten. Deze keer in fases natuurlijk, want ik kon niet iedereen de deur wijzen. Er zijn jaren overheen gegaan en dat jaar zijn er echt ups en downs geweest waarin ik meer in mezelf heb geïnvesteerd. Ik ben me even gaan terugtrekken en ben écht gaan kijken naar mezelf. Wat wilde ik? Wie ben ik en waar wil ik nu echt voor gaan staan?  

En wat was jouw grootste angst om het al niet eerder op die manier aan te pakken? 

Gezien worden en geaccepteerd worden voor wie ik ben. Zo kon ik bijvoorbeeld mijn interesse voor spiritualiteit niet gaan betrekken in mijn agency, aangezien ik dit ook runde met mijn vriend Peter. Hij hield mij hier niet in tegen hoor, maar het feit dat ik verantwoordelijkheid had voor iemand anders en er andere mensen betrokken waren, maakte dat ik niet helemaal tot mijn kern ging. Er waren teveel andere mensen en andere type mensen bij betrokken, dus om dan opeens ook het spirituele te gaan betrekken…. In mijn ogen kon ik dus in mijn agency niet in mijn volledige essentie stappen. 

Ik kan me inderdaad voorstellen dat dat een moeilijke stap is om dat te beslissen en dat te gaan zeggen tegen je vriend van ‘Sorry, maar ik wil het eigenlijk alleen doen’.

Ja inderdaad, ‘Ik heb jou niet nodig, bye.’ (Gelach) Zo zou het dan precies overkomen…

Als hoogsensitief persoon heb je ook gewoon het automatisme om veel rekening te houden met een ander, waardoor het moeilijk is om te gaan luisteren naar wat je eigenlijk zelf wilt. 

Je wordt er ook heel erg in meegetrokken doordat je gewoon ziet dat er ook elke maand genoeg geld binnenkomt en dit bleef ook elke keer groeien. Peter heeft ook een heel sterke visie en missie, wat heel fijn is, maar dat zorgde er ook voor dat ik nog krachtiger en nog sneller naar buiten moest treden. Daar had ik op dat moment geen fut en energie meer voor. Dus probeer dan maar eens trouw te blijven aan jezelf als er iemand anders een sterk karakter heeft en dat vooruit trekt.

En hoe merk je het positieve effect op je onderneming? Wat gebeurt er nu dat je van binnenuit onderneemt? 

Ik sta ‘s morgens met energie op. Vroeger kon ik echt niet uit mijn bed komen, alleen als ik een specifieke meeting had. Eigenlijk dus als ik accountability had van anderen, anders kon ik gewoon niet uit bed komen. Ik ben ook positiever ingesteld en ik heb gewoon veel meer ideeën. Terwijl dat ik daarvoor veel minder had. Ik was veel meer geremd in de ideeën die ik naar buiten bracht. Nu is het ook gewoon MIJN ding. Als ik iets beslis, dan kan ik dat vandaag al uitvoeren, want ik moet aan niemand verantwoording afleggen. Wat natuurlijk veel leuker is, want ik doe whatever I want.

Dat is eigenlijk die vrijheid waar je naar op zoek was al onderneemster.. Kan je mij misschien ook vertellen hoe je dan die spiritualiteit betrekt in je rol als marketing coach?

Ik werk nu veel sterker met mijn intuïtie en met de intuïtie van mijn klanten. Ik vraag veel vaker hoe iemand zich voelt bij het maken van content en denk niet alleen na over het strategische. Daarnaast doe ik elke maandag een card pull op mijn Instagram met een unicorn message voor die week. Ik gebruik ook Human Design in mijn coaching; een tool die je helpt bij de kern te komen van wie jij echt bent. 

Marketing hangt ook heel erg samen met zichtbaar zijn en durven zijn. Tijdens sessies gaan we dus ook kijken naar wat er zit onder het stukje zichtbaar zijn en in je power stappen. 

En wat heb je dan precies gedaan om het toch op jouw manier te gaan doen?

Ik heb mezelf toegestaan dat ik dat hoofdstuk mocht afsluiten. Het was tijd voor iets nieuws en iets anders. In deze periode heb ik geïnvesteerd in een aantal cursussen voor mezelf, zoals onder andere transformational coaching. Ik wilde deze transformatie ook voor mezelf, dus ik ben dit dan maar gaan studeren. Op deze manier kon ik het toepassen voor mezelf en voor anderen.

Daarnaast ben ik ook open geweest naar mensen in mijn omgeving. Zo heb ik dit bijvoorbeeld besproken met Peter en met een aantal vriendinnen die dat bijvoorbeeld nooit gezien hebben. Ik ben dan open gaan vertellen: ‘Ik was eigenlijk helemaal niet happy. Ik voelde me niet de onderneemster die de andere mensen dachten dat ik was. Zo voelde ik me helemaal niet.’

En dat open gaan bespreken met bepaalde mensen heeft wel geholpen dat ik het zelf ging accepteren dat er verandering mocht komen. Ik ben ook veel gaan schrijven, gaan mediteren… De basisdingen die ik anders ook al deed, maar nu deed ik het consistent.

Ik kan mij ook wel voorstellen dat dat niet makkelijk is, want iedereen kent jou als de sterke en positieve onderneemster die alles voor elkaar heeft.. Dus ik kan me voorstellen dat het dan moeilijk is om te zeggen: ‘Wat ik nu aan het doen ben, voelt eigenlijk niet zo goed aan.’ Opeens zien mensen een andere kant van jou, die je eigenlijk nog niet getoond hebt. 

Eigenlijk is dat een shadow stuk, een stuk dat ik ook mezelf niet getoond heb. Ik dacht dat ik een ondernemende en inspirerende persoon moest zijn, want zo zien anderen mij. Daar effectief over praten… Dat was best moeilijk. Ik heb ooit eens een interview gehad met iemand die dat echt zo naar buiten trok dat ik dacht: ‘Oef, ik heb dit nog nooit out loud gezegd.’ Ik moet altijd mezelf horen praten, dat helpt mij heel erg. Als er dan bepaalde dingen gevraagd worden aan mij, fysiek of in een interview, dan pas komen er ‘Aha-momenten’, dan hoor ik dat ook aan mijn eigen stem. Want als ik dan mijn eigen interview terug luister of terug lees, dan denk ik: ‘Misschien moet ik daar meer rekening mee houden of dat meer doen’.

Voor mezelf erkennen was stap één om dan te kunnen gaan herkennen en open zijn bij anderen was echt een tweede stap. Ik denk dat ik daar zelfs nu nog niet open genoeg over ben. Heel veel mensen weten niet waarom ik die hele switch gemaakt heb. Ik heb dat wel al eens hier en daar vermeld, maar dat is niet iets wat echt onderdeel is van mijn verhaal. 

Nog niet… Maar dat is misschien ook omdat je er nog inzit? Omdat je er dan nog niet met voldoende afstand over kunt spreken? 

Dat kan ook wel. Het is nog niet zo heel lang dat de agency gestopt is, namelijk december vorig jaar. Het is nog maar een paar maanden dat het echt is afgerond. Ik was natuurlijk al een jaar door dat proces aan het gaan dat ik ermee ging stoppen, maar bepaalde dingen zijn nog niet afgerond. Dus energetisch is het er nog… Ik heb het nog niet volledig afgesloten.

Nu ik ken jou natuurlijk al veel langer. Ik weet dat je altijd veel rekening hebt gehouden met de mening van anderen, of om aan de verwachtingen te voldoen. Mensen in jouw omgeving hadden ook de verwachting dat je als leerkracht ging werken… Hoe heb je het aangepakt om te zeggen ‘Fuck it, ik ga op reis!’? Wat heeft jou dan tot dan punt gebracht? 

Heel veel dingen bij elkaar eigenlijk. Ik ben een tijdje leerkracht geweest en opeens werd mijn contract verlengd. En ik, de pleaser die ik ben, ik ben dan uiteindelijk nog een half jaar langer gebleven dan oorspronkelijk gepland was. Opeens voelde ik écht die drang: Als ik het nu niet doe, gaat het nooit gebeuren. Daarnaast waren er in die periode ook een aantal mensen in mijn omgeving heel ziek of gestorven… Ik besefte dat het leven echt heel kort is. Als zo’n jonge mensen al zulke dingen kunnen meemaken… Daarnaast heeft mijn vriend Peter daar ook een hele grote rol ingespeeld. Hij wees mij erop dat ik vanaf dag één sprak over te gaan reizen en dat ik maar geen actie nam.

Dat doet Peter dus altijd. Hij stelt vragen tot op de kern, waarvan ik denk: ‘Why?’. Hij ziet echt door mij heen. Peter is ook een splenic projector (Term uit Human Design, systeem dat Stephanie ook gebruikt in haar coachings). Hij prikt echt door mijn emoties alsof het niks is. Hij stelde me dan ook de vraag: ‘Waarom gaan we er nu niet voor?’ 

Dus dan ben ik ook gaan onderzoeken wat mij inderdaad tegenhield en heb er effectief een lijstje van gemaakt. Ik stelde mij ook de vraag: ‘Zou ik over 10 jaar spijt hebben van deze beslissing?’ Die oefening ben ik dus gaan uitschrijven. Als ik toen die beslissing niet had genomen, ging ik waarschijnlijk een huis kopen, kinderen maken en wellicht ongelukkig zijn, omdat het gewoon niet is wat IK wil.

Dat is eigenlijk het leven volgens stappenplan wat gewoon niet bij jou past… En wat is eigenlijk in de bijna 12 jaar dat je aan het ondernemen bent, de grootste les die je geleerd hebt? 

Altijd verbinding blijven maken met je ‘waarom’. Waarom doe ik dit? Wat is het grotere plaatje? 

Start with why? 

Ja zeker, maar niet enkel om te starten. Het is goed om te weten waarom je begint, maar doorheen het proces vergeten mensen soms waarom ze ook alweer een bedrijf aan het runnen zijn. En wat dat de kern is van waarom ze dit doen. Ik zie dat dit heel vaak vergeten wordt. Dat is zoals in een molen zitten, huisje, tuintje, boompje, maar met een onderneming neem je ook stappen tot je op een bepaald punt komt en je helemaal vergeet waarom je überhaupt gestart bent.  

Ik snap je punt. Ik denk bijvoorbeeld aan ondernemers die starten vanuit hun missie, veel geld beginnen te verdienen en dan voornamelijk de focus leggen op veel geld verdienen en vergeten waarom ze in de eerste plaats gestart zijn. 

Ja inderdaad! Voor wie of voor wat ben ik dit aan het doen? Welk probleem ben ik aan het oplossen? Of waarom wou ik dit ook weer gaan doen? Als je dit vergeet, loop je op een gegeven moment in cirkeltjes… Je doet dan bijvoorbeeld dingen die totaal geen steek houden met wie jij bent of wat ooit je onderneming was. 

En wat is volgens jou het grootste verschil in aanpak van ondernemen tussen iemand die hoogsensitief is en iemand die niet hoogsensitief is?

Ik denk de vragen die wij ons stellen of de dingen waar wij rekening mee houden. Volgens mij zijn deze heel anders dan iemand die daar geen voeling mee heeft. Daarom hoef je nog niet het label HSP op jezelf te plakken, maar ik denk gewoon het feit dat bepaalde types van persoonlijkheden of bepaalde kenmerken in een persoon veel meer vragen gaan stellen of dieper ergens op ingaan dan iemand die daar geen voeling mee heeft. 

Anderen gaan misschien denken: ‘Oh ja, ik heb een idee, ik ga dit doen.’ Terwijl ik ga bedenken: ‘Is dit wel een goed idee, zitten mensen daar wel op te wachten? Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Hoe voelt dit voor mij?’ Dit zijn volgens mij dingen waar iemand anders niet over nadenkt. Zeker als je al awareness hebt en bewust bent… Ik vind hoogsensitiviteit een heel grote kracht in ondernemerschap, maar ik denk dat heel veel mensen hier nog niet bewust van zijn hoe krachtig dit kan zijn. Je kan veel dieper aanvoelen, neem bijvoorbeeld marketing: je gaat veel dieper kunnen aanvoelen wie jouw doelgroep is en wat hun pijnpunten zijn. 

En als je HSP’er bent, kan je gewoon heel gemakkelijk empathie hebben met je doelgroep en veel specifieker je marketing gaan inzetten ten opzichte van iemand die totaal geen voeling heeft met wat er aan de andere kant zit. 

Ik vind hoogsensitiviteit een heel grote kracht in ondernemerschap, maar ik denk dat heel veel mensen hier nog niet bewust van zijn hoe krachtig dit kan zijn.

Wat is op dit moment jouw grootste uitdaging? 

Dit is één van de vragen waarvan ik dacht: ‘Wat ga ik daar op antwoorden?’ Ik denk dat ik bij mezelf een beetje merk dat ik nood heb aan rust en stabiliteit. Ik reis graag en vind het vernieuwend, maar soms merk ik: Ik zou het eigenlijk wel leuk vinden om een vaste plek ergens te hebben. Niet specifiek een huis in België, maar wel ergens een ankerpunt voor mezelf en voor mijn bedrijf dan ook. Iets wat standvastig is in mijn leven. Op dit moment, buiten Peter en mijn familie ook een beetje, is er niet echt iets standvastig in mijn leven. Dit zou voor mij en mijn bedrijf wel een meerwaarde kunnen zijn.

En nu dat je op een appartement in plaats van in een hotelkamer logeert, merk je al een verschil?

Ik ben veel productiever en rustiger, maar ik woon wel in het midden van een mega grote stad met heel veel drukte. Voor mezelf merk ik dat dit niet de ideale plaats is om te zijn. Ik ben hier heel graag en krijg hier heel veel energie en inspiratie van, maar soms is het wat veel. Zo ben ik bijvoorbeeld al bijna 3 weken niet meer buiten mijn appartement geweest en ik ga zelfs niet naar de supermarkt. Ik heb daar ook geen behoefte aan. Volgens mij zou dat wel kunnen helpen. En ja, ik heb hier nu een appartement, maar ik weet dat dit maar voor maximum een jaar zal zijn. Ik zit hier niet aan vast en ik kan nog steeds weg wanneer ik wil. 

Oké, dus dat is wel iets wat jou en jouw onderneming zou kunnen helpen? 

Ja, want dan heb ik meer rust en dan kan ik meer focussen op bepaalde dingen in mijn bedrijf, terwijl ik nu het idee heb dat ik altijd achter dingen aan zit te lopen. 

Dat was inderdaad ook één van mijn vragen: Hoe hou jij de balans tussen het ondernemen en je rust nemen? 

Vakanties… Terwijl het niet echt vakanties zijn (Gelach). Ik neem bijvoorbeeld mijn maandagochtend voor mezelf. Ofwel slaap ik uit of doe ik gewoon iets ontspannends, maakt eigenlijk niet veel uit. Daarnaast probeer ik ook één dag in het weekend een dag voor mezelf te nemen. Sinds kort doen we een digital detox, namelijk geen computer, geen TV, geen telefoon gedurende één dag en dat brengt echt heel veel rust, want dan verveel ik mezelf. Dan denk ik: ‘Goh, waarom verveel ik me zo?’ En dan ga ik inzien dat ik blij ben dat ik wél een computer heb en een telefoon en andere dingen. Dan ben ik ook weer dankbaar dat ik dit soort werk mag doen. Dat brengt voor mij de balans. En natuurlijk ook héél veel in bad gaan, een lekker warm bad. 

Welke raad zou je aan anderen willen geven die een onderneming willen starten?

Gewoon starten. Je kan over heel veel dingen gaan nadenken en het helemaal in je hoofd gaan hebben, maar probeer het vanuit je hoofd ook ergens naartoe te brengen. De ondernemerswereld heeft meer mensen nodig die hoogsensitief zijn. Ik denk dat dit meer en meer nodig gaat zijn. Je merkt ook dat het gewoon nodig is dat niet weer het zoveelste bedrijf opstart met enkel oog voor winst. Je hebt mensen nodig die meer willen dan dat. Channel de energie die je hebt in het starten van een onderneming in plaats van steeds in je hoofd te zitten. ‘Wat kan ik vandaag doen, dat binnen 10 jaar een effect heeft voor mij en mijn potentiële bedrijf?’ En dat kan iets heel kleins zijn. 

De ondernemerswereld heeft meer mensen nodig die hoogsensitief zijn.

En iets kleins kan zijn: gewoon starten met je social media, Instagram of Facebook?

Inderdaad, gewoon 1 Instagram-post delen met: ‘Ik heb een idee dat ik misschien dit wil gaan doen…’ BAM. Meer hoeft het niet te zijn. Maar die ene post kan wel triggeren dat je misschien nadien een miljoenenbedrijf hebt. Als dat je ambitie is tenminste.

Heb jij nog een vraag voor Stephanie? Of wil jij jouw Human Design type ontdekken? 

Aarzel dan niet om Stephanie te contacteren, ze helpt je met plezier verder! 
Wil jij alvast ontdekken om welke manier Stephanie coacht? Beluister dan haar podcast Hotseat Coaching waarin ze on the spot andere ondernemers coacht.

Geef een antwoord